27 Şubat 2008 Çarşamba

3 sorunun ortak tek cevabi uzerine bi kac kelam

insanin hayatindaki en onemli kisi kimdir?

insan bi gun bile gormese kimi ozler?

kan baginin olmadigi kim seni tutkuyla sever?

hadi ilk iki soruya "evladim, annem, kedim" filan dersin de son sorunun cevabi mutlaka ama mutlaka esindir.

bir cocugun oluncaya kadar (senden sonra) hayatindaki en onemli kisi esindir. cocuk olunca da onemi azaldigindan degil de sana ihtiyac duyan ufakligin acizliginden siralama degisir.

insan bir gun icmese cayi da ozler de her gun her gun ayni insanla olmak ve bikmamak, merak etmek, yediginden ictiginden kendine gorev cikarmak, iyi olsun diye ugrasmak. hem cocugun hem de esin bu sorunun cevabi...

ama su son soru var ya... onemli... onun tek cevabi vardir. kan bagin olmadigi halde seni tutkuyla, muhabbetle, arzuyla, sevecenlikle ve bir dolu sifatla seven, sayan, oksayan, koruyan, kollayan, nazlandigin, agladigin tek kisi vardir. esin. cocugunun aksine onunla aranda kan bagi yoktur.

ha burda bahsedilen es de kari ya da koca gibi evliliksel kavramlardan cikmiyor. evlilik iyi guzel hos ama ici bos da olabilen bir kavram. ben bi kac adim belki de kilometre otesinden bahsediyorum, es olmaktan, birbirinin tamamlayicisi olmaktan....

bu kisi nasi bulunur, nasil "o" oldugu anlasilir, nasi bi araya gelinip beraber uyumaya baslanir ben bilemiyorum. yasadim ama bilemiyorum. bir gun uyandim sevdicek yanimda, bir ev kurmusuz, hayat birlestirmisiz. ama aradaki zaman nasil gecmis hayal meyal. ilkler unutulmuyor da ikinciler ve siradanlasmis tekrarlar hayal meyal....

sevdicekle bulusma oncesinde insan bir sekilde hissediyor hala 'onunla' karsilasmadigini. onun bir yerlerde yasamakta oldugunu biliyorsun ama daha sana ulasmamis, sen daha ulasamamissin. alakali alakasiz insanlari ona benzetiyorsun, safligina gore de peslerinden gidiyorsun. arada kimisi senin kendisinin "o"su saniyor senin pesini birakmiyor. ask saniyorsun, sevgi saniyorsun bu yasananlari, belki bir cok isim de veriyorsun ama hayir. hep kendini kandiriyorsun.. bisiler eksik kaliyor hep....

ve bir gun karsilasiyorsunuz ve hissediyorsun. orada ask var, sevgi var, saygi var, mizah, tutku, merhamet, vicdan, sevecenlik, akil, zeka, iyi niyet, merak, iletisim, konusmak, izlemek, ogrenmek, gezmek, guzelik, muhabbet, tutku, arzu, paylasim, birlesmek, gormek, yasamak, beraberlik.... hersey var. hersey. bu butunlugu hissettiginde "tamam" diyosun "bu o!!"

en azindan benim icin yukaridaki gibi oldu.. 12 kasim 2005'ten beri cihangir'cim, bir tanem bana "bu o!" dedirtiyor. sagolsun!!

Hiç yorum yok: