2. Evlilik Yıldönümü Yazısıdır Efem

İşbu blogdan birinci derecede kendini sorumlu hisseden bendeniz akşama kadar bekleyip blogda hiç bişi olmadığını ama nedense 2 ziyaretçi tarafından ziyaret edildiğini görünce bari yazayım dedim. (biri sensin diye tahmin ediyorum kocacığım benim)

Çok geleneksel hatta romantik bir klişedir böyle bir günde beraber yemeğe çıkmak. Genellikle de normalde pek gidilmeyen şartlar el verdiğince pahalı bi yere gitmek adettendir. "Bu sefer Ramazana denk geldik, çok kalabalık olur her bi yerler iftar koşuşturmasıyla, 9 gibi çay içmeye gideriz" dedik. Benim içimdeki klişeci durmadığından "Ay şu boğaz manzaralı lüks yere gidelim" dedim, sen her zamanki uyumluluğunla "Olur!" dedin. Ben "Şimdik oraya rezervasyon gerekir kesin, yaptırayım mı?" diye sordum sen de üstüne vazife kalmasınla benim istediğimi istediğim gibi yapmam arasında bi yerlerde ama daha çok vazifeden kaçar halinle "Yaptır!" dedin. Girdim internet sitesine baktım ühüüüü bi sürü sosyetik tip foto moto çektirmişler. Oraya gidişimizi 2. evlilik yıldönümümüzden daha çok hatırlarız ve hiç bir mekan bizim evliliğimizin güzelliğinden daha güzel değildir diye "Gitmeyelim!" dedim. Sen bi çaya 20 lira vermek zorunda kalmayacağına sevinerek benim bu isteğimin altyapısını o anda çok da sallamayarak (en azından benim beklediğim kadar) yine "Tamam!" dedin. Akşama çay içilecek bir yer bulman gerektiğini hatırlatım sana biraz buda-sana-kapak-olsun tarzında. "Eyvalla!" dedin çaresizce. Bütün bu konuşmaların her birinin yapıldığı bilmemkaçıncı telefon görüşmemizi de sonlandırdık.

Şimdi tatil planlarımız için hava durumuna bakıp da koca Marmaranın üstünde "Şiddetli Yağış" ifadesini çaprazlama gördükten ve şakır şakır yağmaya başladığını duyduğum yağmuru gözlemlemek için kafamı camdan uzattıktan sonra "Bu yağmurda hiç bi yere gitmeyelim." düşüncesiyle bilgisayarın başına oturdum da bunları yazıyorum.

Çünkü...

İster bu akşam sosyetik bi yere gidelim ister evde peynir ekmek yiyelim, bana hepsi birdir senle beraber olduktan sonra. Nerede olduğumun, ne yediğimin bir önemi kalmıyor sen yanımdayken. Seni çok seviyorum Cihangir'cim, hem de çok.

Tuğba'n